Trouwen voor de wet of ceremonieel

Allereerst is het goed om te weten dat er twee soorten ceremonies zijn. Je kunt officieel trouwen, of ceremonieel. Alleen een officiële BABS - dat is een buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand - mag een huwelijk voltrekken. Daarvoor moet je én beëdigd worden door de rechtbank, én benoemd worden door het college van b en w in de gemeente waar het huwelijk plaatsvindt. Als je zelf een trouwambtenaar inhuurt of iemand uit je kennissenkring hebt gevraagd om het huwelijk te voltrekken, betaal je extra kosten (dat noemen ze leges) aan de gemeente waar je trouwt, om diegene te benoemen voor één dag.

 Gratis huwelijk op het gemeentehuis

Ceremonieel trouwen betekent dat je tijdens de ceremonie niet wettelijk in de echt verbonden wordt. Wil je wel/ook wettelijk trouwen? Dan gaan stellen bijvoorbeeld in de week voor hun ceremoniële bruiloft naar het gemeentehuis voor een korte ceremonie, waarbij je in een spreekkamer elkaar het jawoord geeft en de akte tekent. De getuigen zijn daar ook bij aanwezig want die heb je altijd nodig bij een wettelijk huwelijk. In elke gemeente zijn er momenten waarop je zelfs gratis kunt trouwen. Dat betekent vaak wel dat er een wachtlijst is van een paar maanden.

Ceremonieel trouwen biedt veel meer vrijheid

Met het wettelijke deel achter de rug, kun je vervolgens een ceremoniële bruiloft precies inrichten zoals jullie dat willen. Je kan het bijna overal doen, niet alleen op officiële trouwlocaties. Je mag het zo lang of kort doen als je wilt. Vrienden ook iets laten zeggen, of rituelen verwerken in de ceremonie. En de ceremoniespreker hoeft geen 'echte' trouwambtenaar te zijn (dat scheelt ook flink in de kosten die je anders aan de gemeente betaalt), alleen een mooi verhaal te kunnen vertellen. Als jullie dat willen, kan die natuurlijk wel doen alsof jullie echt trouwen. Zelfs het jawoord kun je dan zo verwoorden als je zelf wilt: het is letterlijk jullie feestje.

Vaste onderdelen van een ceremonie

Elke ceremonie heeft een aantal onderdelen die vaak of altijd voorkomen. Bij een ceremoniële bruiloft ben je vrijer om te bepalen hoe jullie dat willen. Je zit tenslotte niet vast aan de regels van een wettelijke ceremonie en degene die de ceremonie voltrekt, heeft veel meer tijd om a) met jullie te werken aan de invulling van de ceremonie en b) aanwezig te zijn op de dag zelf.

Is jullie ceremonie de start van de dag?

De ceremonie is vaak de start van de bruiloft. Al komt het ook voor dat stellen ervoor kiezen om achterin de middag te beginnen met een diner in klein gezelschap. Daarna komen dan alle avondgasten erbij voor de ceremonie, en is direct daarna de start van het feest. Dit is bijvoorbeeld een fijne keuze als je niet wilt dat mensen tussen de ceremonie en het feest zichzelf moeten vermaken - omdat je nou eenmaal niet iedereen wilt laten mee-eten, dat loopt aardig in de papieren…

Making an entrance…

Een ceremonie begint vaak op een van deze 3 manieren:

• Een van jullie staat al vooraan bij de trouwambtenaar en de ander komt binnenlopen op muziek. Soms wordt een bruid weggegeven door haar vader of een ander belangrijk persoon in haar leven.
• Jullie lopen één voor één naar voren. Dat kan achter elkaar door op dezelfde muziek, of ieder op een eigen nummer - en ja, ik heb weleens een bruidegom gehad die door het gangpad rende als Rocky op Eye of the tiger. Ik bedoel maar: alles kan!
• Jullie komen samen binnenlopen, begeleid door muziek die een speciale betekenis voor jullie heeft.

Voor de mensen die we missen…

Als jullie allebei vooraan zijn, gaan alle gasten zitten en nemen jullie ook plaats. Dan neemt de trouwambtenaar het woord. Op basis van alles wat jullie besproken hebben, vertelt die een verhaal over wie jullie zijn, los van elkaar en als stel, en komt ook aan bod wie de belangrijke mensen in jullie leven zijn. Het kan heel goed dat er mensen ontbreken op jullie bruiloft, omdat ze er niet meer zijn, of te ver weg wonen. Daar kan de trouwambtenaar in overleg met jullie ook even bij stilstaan. Misschien wil je een kaarsje aansteken, of een foto neerzetten van iemand die je mist.

' Wat is daarop jouw antwoord?'

Aan het einde van de toespraak volgt het jawoord. Sommige stellen willen eigen geloften naar elkaar uitspreken. Dat vind ik persoonlijk het mooiste deel van een ceremonie. Allereerst omdat ik het zo ontzettend dapper vind als mensen dat durven: ten overstaan van iedereen vertellen waarom je zoveel van iemand houdt. En dan ook nog op een dag waarop je toch al van de zenuwen aan elkaar hangt, petje af! Zie je dit niet zitten, dan is dat natuurlijk ook geen probleem. De trouwambtenaar gaat als het goed is ook uitgebreid in op waarom jullie elkaar nou zo leuk vinden.

Put a ring on it

Na eventuele geloften en het jawoord, mogen jullie elkaar dan eindelijk kussen! Het huwelijk is nu echt voltrokken, ook als er nog niets ondertekend is. De meeste stellen bezegelen hun huwelijk met trouwringen, maar ook dat mag je helemaal zelf bepalen. Ringen hebben geen juridische waarde, dus doe het lekker zoals jullie willen. Zijn er wel ringen, en hebben jullie bijvoorbeeld kinderen - of een hond die goed luistert? Dan heb je een extra schattige ringendrager. En anders kun je de ringen ook altijd aan de trouwambtenaar geven van tevoren, een van de ouders of getuigen ze laten aangeven, of ze als verrassing onder de stoel van een van jullie gasten plakken: dan weet niemand wie de ringendrager is!

Waarvan akte

Na de zoen en de ringen, volgt het tekenen van de akte. Bij een officieel huwelijk tekent het bruidspaar meestal eerst, gevolgd door de getuigen en tot slot de BABS. Trouwen jullie ceremonieel, dan kun je zelf een akte (laten) ontwerpen. Eentje die net echt lijkt, of creatiever, bijvoorbeeld in de stijl van jullie uitnodiging. De akte van de gemeente mag je helaas niet houden: die gaat bij de gemeente de kluis in voor de eeuwigheid. Daarom maakt de fotograaf er meestal nog snel een foto van na de ceremonie. Een eigen akte mag je natuurlijk wel houden.

En wat zijn de volgende stappen?

Als alles ondertekend is, neemt de trouwambtenaar vaak nog even het woord. Ik noem dit ook wel de huishoudelijke mededelingen. Natuurlijk feliciteer ik altijd het bruidspaar, maar ik zorg er vooral voor dat iedereen weet wat er van ze verwacht wordt na de ceremonie: bruidspaar én gasten. Ik vertel bijvoorbeeld dat het bruidspaar eerst wegloopt en dat iedereen moet wachten tot ze weg zijn, om daarna buiten de taart aan te snijden. Of dat het bruidspaar zich eerst even samen terugtrekt en dan weer bij de gasten terugkomt. Of dat ze niet willen dat iedereen meteen in de rij gaat om ze te feliciteren. Net wat jullie willen.

Hoe vind je een trouwambtenaar die bij je past?

Voor een officieel huwelijk kun je beginnen op de website van de gemeente waar jullie trouwen. Vaak stellen de trouwambtenaren zich daar kort voor. Als je daar niet meteen enthousiast van wordt, raad ik aan om te kijken bij Alle Trouwambtenaren. Blader eens door wat profielen en kijk wie je aanspreekt. En als het jullie wel wat lijkt om aan het eind van de ceremonie meteen de toost te openen door een fles champagne te sabreren: ik maak met alle liefde kennis met jullie!

Sara Mars is trouwambtenaar, tekstschrijver en ceremoniespreker. Onder de naam Met alle liefde voltrekt ze huwelijken (wettelijk en officieel) in het hele land en daarbuiten. Een ceremonie door Sara zit vol met humor en sprankelende momenten. En met spektakel, als je wilt: als de Sabrerende BABS tikt ze met haar zwaard zo een fles champagne open. In een aantal gastblogs deelt Sara met alle liefde haar tips en ervaringen voor een ceremonie die net zo uniek is als jullie.